Ik wist het op voorhand: de tattootrend is tanende. Er zal nog veel worden geweend.

“Natuurlijk ga jij naar Het Depot. Dat zie ik aan je. Iemand die naar Het Depot gaat ziet eruit zoals jij.”

Automobilisten zijn onaardig. Ik weet het wel zeker: zij, daarbuiten, zijn nors en hebben een korte lont.

Toen een bloedmooi meisje plots lesbisch werd waren mijn vrienden en ik het meteen eens: "Help, we moeten ze genezen!"

Ik had het bepaald niet zien aankomen dat ik tijdens de speedrating de koning van de avond zou zijn.

Op zaterdagvoormiddag wordt er kennelijk ergens een vat testosteron opengetrokken: de machines springen dan aan en het proeft naar feromoon.

Plots ben ik dus zo’n man die het voor mekaar heeft allemaal. “Wie grijs wordt heeft zijn zorgen achter zich gelaten” hoorde ik ooit.

Wie er niet in lukt 6 maanden niet op café of met vakantie te gaan gebruikt die tijd maar beter om eens flink over zijn leven na te denken.

Ik lees steeds maar hoe belangrijk vrouwen grappigheid vinden.

Het onderzoek ‘Wie durft wint: heldendom versus altruïsme bij de keuze van een vrouwelijke partner’ toont aan dat ik de plank flink mis sla.

Mijn broers vinden het maar niks hoe ik er aan zee in kostuumvest bijloop. “Aan zee kleed je je sportief!,” klinkt het fors.

Er valt er over mijn kleren wel wat te zeggen. Mijn dochters zijn formeel: “Ze maken je alleen die kleine dikkerd die je niet wil zijn.”