zkv
Op de parking van het vaccinatiecentrum is het bloedheet. Ik zet de motor af. Met mijn hand op het portier staar ik naar de taartdoos op de passagierszetel. De achtvormige puddingkoeken van bakkerij Timmermans zijn voortreffelijk. Ze zijn dan ook vaak uitverkocht voor wie na de middag nog zin krijgt. Eerst langs de bakker voor ze op zijn, dan snel een prik, dat was het plan. Een feilloos plan zo dacht ik. Nu ik hier op de parking sta, ben ik daar niet meer zo zeker van. Net als baby’s en puppy’s verdragen puddingkoeken geen hoge temperaturen. Een halfuur kan al fataal zijn. Mee naar binnen nemen, lijkt ongepast. Hulpverleners en vrijwilligers kunnen dergelijke attenties wel appreciëren, maar met slechts vier koffiekoeken ga ik afgunst en onrust brengen in deze perfect geoliede machine. Dat is dus geen optie. Opeten dan maar. Gulzig schrok ik de koeken naar binnen en begeef me burpend achter het mondmasker naar het mij toegewezen prikstation.
Niet teveel last gehad? Vragen kennissen en vrienden de volgende dagen, vaak in anticipatie op hun hun eigen prik. Viel wel mee, antwoord ik naar waarheid. Beetje misselijk, dat wel.
2021, 22 juni, Kessel-Lo. Foto: Max Vandenborre.
Tot 7 september zijn de blog en de brievenpost even met vakantie.
Op deze site brengen we intussen wel de hele zomer lang op dinsdag en vrijdag een zkv (zeer kort verhaal). Meer over het zkv vind je hier.
Vind je deze post leuk? Geef hem een hartje!
Deze post delen op Facebook of Twitter? Dat is heel eenvoudig: klik op de knop linksonder en klaar. Een comment toevoegen is altijd leuk.