Ik merk vandaag dat het woord kadetje mij verkeerd is aangeleerd. Het blijkt geen rond broodje te zijn, geen pistolet. Zo was mij op school nochtans verzekerd. Het is zo’n sponzen langwerpig broodje, het soort dat ik in Nederland weleens koopt, met een vleeskroket ertussen. Of in de Efteling, als broodje Unox. Dat heette voor mij altijd al een puntbroodje.
Ik stam uit de tijd van de nieuwe Nederlandse spelling, begin jaren tachtig. Vanuit het niets deed zich toen een soort van verhollandsing in onze taal voor en werd een woord als charcuterie verfoeilijk. Zo ken ik het begrip kadetje. Nochtans komt het van het Franse cadet, maar dat doen die Nederlanders wel vaker, dwepen met de Franse taal.
Ik blijf dan maar met pistolet het ronde broodje bedoelen. In Nederland schijnt een pistolet een piccolo te zijn. Een piccolo is geen ministokbrood. Wat wij eigenlijk gewoon mee een sandwich noemen heet in Nederland een broodje , soms ook puntbroodje. Daar sloeg ik dus alweer het bolletje flink mis: mij was verteld dat een puntbroodje een sandwich is. Maar verwar het broodje, van Surinaamse origine overigens, niet met onze sandwich. ‘Onze’, want de sandwich van bij ons is wel degelijk iets van bij ons, puur Belgisch. Afgezien van de Amerikaanse hotdog wordt dat Hollandse broodje nergens anders gegeten dan in de uitgebreide Nederlandse cultuur. Hoewel er bij een sandwich melk in het deeg gaat, mag je toch niet zomaar melkbroodje tegen sandwich zeggen. Een melkbroodje ziet eruit als een broodje maar dan met meer melk erin. Een kadetje zonder melk dus eigenlijk.
Waarom we pistolé zeggen terwijl het eigenlijk pistolè moet zijn? Alleszins komt het van het Franse pistolet wat het verkleinwoord is van pistole. De pistolet heeft zijn naam te danken een de langwerpige vorm van een pistool. Blijkt de Hollander het dus bij het rechte eind te hebben.
Vind je deze post leuk? Geef hem een hartje!
Deze post delen op Facebook of Twitter? Dat is heel eenvoudig: klik op de knop linksonder en klaar. Een comment toevoegen is altijd leuk.