Volg je gevoel (maar niet te veel)

The Daily Elli 82

“Volg je gevoel” en “als je je gevoel al niet kan betrouwen …” is er bij de meesten van ons zo ingeklopt dat het omgekeerde beweren haast onbegonnen werk is: negeer hoe je je voelt en ga gewoon door. Het is wat topatleten doen. Die maken zich los van emoties en gààn. Talent en oefening zijn slechts stukje van de succespuzzel. Cru gesteld: gevoelens zijn eigenlijk maar suggesties en derhalve heel vaak gewoon weg te wuiven.

Wat maakt koolhydraten laten lastig? Dat je ze niet màg. Net zo met alcohol: het idee aan een nonnenbestaan. Niemand heeft koolhydraten of alcohol nodig. Waarom stel je die work-out alsmaar uit? Alleen al de gedachte … Aan de andere kant: ben je blijer na een lichte maaltijd, zonder katers en met een gezonder lichaam? Ongetwijfeld van wel.

Het is merkwaardig dat we mekaar voortdurend vragen ‘hoe het is’, ‘hoe we ons voelen’. Niks zo fluctuerend dan dat. Dat verdomde Facebook stelt in die optiek een veel interessantere vraag: Wat ben je aan het doen? Het gaat er niet om waar je zin in hebt. Wat is nu mijn opdracht, wat dient mijn leven of dat van een ander? De kwestie is: wat wil ik doen? Beeld je niks in: onze emoties zijn niét het belangrijkste op aarde.

Patricia Ryan Madson, Mel Robbins

Vindt u dit stukje wel wat hebben? Geef het dan onderaan een hartje.

Delen op Facebook of X kan ook: klik op de knop linksonder en klaar. Zet er even #thedailyelli bij.

Wilt u graag reageren? Dat kan beneden op deze pagina (opgelet: uw reactie is zichtbaar).