Kessel-Lo, 9 April 2021
Hey, Bungalow Justin
Sinds ons laatste schrijven is er heel veel niet gebeurd en andere dingen dan weer wel. Op astraal vlak bijvoorbeeld was er zowaar breaking news. Of het aan de geheelonthouding lag waaraan ik me soms onderwerp, het intermittent vasten dat een wekelijkse gewoonte lijkt te worden, of aan de wat vreemd smakende paddenstoelensoep – ik weet het niet – maar plots voelde ik een sterke drang tot geestelijke verstilling. Dankzij Google kwam ik erachter dat ik hierin niet alleen sta. Ook leerde ik dat er technieken bestaan die tegemoet komen aan deze behoefte (en dan bedoel ik uiteraard niet het gebruik van oordopjes).
Zoals altijd gaat spiritualiteit gepaard met een zoektocht. Even heb ik Capoeira overwogen. Dat was na het zien van de oefensessie van Vincent Cassel in Ocean’s Twelve. Een pijnlijke schouder, een schaafwonde en een verbrijzelde bloempot met dodelijk getroffen cactus Euphorbi maakte me duidelijk dat andere paden opgezocht dienden te worden, wilde ik zowel geestelijk als fysiek tot rust komen. Zo kwam ik uit bij meditatie! Mits voldoende oefening en doorzetting zou dat volgens sommige transcendente bronnen bijna alles kunnen oplossen. En wat niet zou worden opgelost, zou minstens draaglijk worden. – Meditatie dus.
Er klonk een klankschaal. Ik dook de boekenkast in en sloeg mijn Beatles-encyclopedie open. In 1968 trokken onze vier helden richting India om in de leer te gaan bij de महर्षि महेश योगी, en transcendente mediatie te studeren. Na 1968 schonken ze ons nog The White Album, Yellow Submarine, Abbey Road en Let it Be. Akkoord, daarna volgde de split, maar we weten allebei dat niet yogi maar yoko daar verantwoordelijk voor was.
Nu zag ik een tijdelijke verhuis naar India niet zitten: financieel niet echt haalbaar, en op relationeel vlak waarschijnlijk ook niet wenselijk (om van de administratieve rompslomp in deze coronatijden nog maar te zwijgen). Gelukkig leven we niet meer in de 20ste eeuw. Vandaag zijn er smartphones en de bijbehorende apps. Je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat een app voor en een webpagina over. Daarmee vertel ik je natuurlijk niets nieuws.
Wat had ik uiteindelijk te verliezen? Aan niks denken en wezenloos voor me uit staren in semi-lethargische toestand, doe ik spontaan een paar keer per dag. Waarom daar dan geen trendy naam op plakken, dacht ik bij mezelf. De kunst van het loslaten. Als het werkt voor Elsa, dan misschien ook voor mij.
De eerste schuchtere pogingen tot meditatie en mindfulness met de app Smiling Mind, waren overwegend positief. Korte begeleide sessies van een minuut tot pakweg een kwartier brachten geestelijke rust en lichamelijke ontspanning. Overwegend zeg ik wel, want ook deze app, die toch tot doel heeft rust te brengen, begon met keuzestress. Laat je je begeleiden door een mannelijk dan wel een vrouwelijke stem? Een vrouwelijke natuurlijk, als hetero-man lijkt dat een no-brainer. Groot was dan ook mijn verbazing vast te stellen dat de vrouwelijke stem mij niet echt tot rust kon brengen. De mannelijk buddy-stem daarentegen dompelde me onmiddellijk in een milde trance. Misschien wilde ik onbewust te hard mijn best doen voor haar, imponeren en tonen hoe groot mijn meditatietalent wel niet was.
Miljoenen jaren evolutie, daar kan zelfs geen app iets aan veranderen.
Zo dat was het, Joost, meer heb ik niet te melden. Ik wens je zoals steeds stilte en inspiratie. En vergeet niet, er zit een Beatle en yogi in elk van ons … maar wees op je hoede voor donkerogige schonen uit het Oosten.
Je kozijn
Koen
2021, 9 april, Kessel- Lo (België). Foto: Roos Vandenborre.