In sommige middens is ogenschijnlijk geen plaats voor onvolmaaktheid. Tomorrowland is er zo een, of waar backpackers samentroepen: in Thailand ben ik het lelijke eendje van Banglamphu. Tel Love Island, Expeditie Robinson en Ex on the Beach bij elkaar en je hebt het plaatje. Ik hoef verder niks uit te leggen.
Op vlak van uiterlijk ligt de lat hoog. Dat is niks nieuws, alleen wees je vroeger naar een of andere couturier, nu bepaalt TikTok de mode. Er is niet langer één zondebok. Zo ontstaan misschien wel iets ongecontroleerder ‘ongelukkige’ tendenzen. Toen vorig jaar de crop top helemaal terug was dacht ik: hoe mooi is dat … alleen maakt het een hoop meisjes vast doodongelukkig. Op enkele dappere plussize influencers na lijkt het naveltruitje toch vooral bestemd voor de zogeheten ideale maten.
Elke jaar wel wordt de nieuwste zomermodegril op school bediscussieerd. Het draait dan om fatsoen. Veel minder gaat het over hoe dit soort brede trends uitpakt bij aan zichzelf twijfelende meisjes. En het ene versterkt het andere: eerder hoorde baby tees en spaghettibandjes bij vakantie of danstempels, nu zie je ze overal. Daarmee lijkt ook de stad beetje bij beetje een hachelijkere omgeving voor de onzekere mens. Bloot kan steeds vaker. En dat is vooral fijn ‘voor wie er het lichaam voor heeft’.
Niet iedereen houdt van de zomer. Een wellicht onderschatte groep (1 op 1000 volgens pril onderzoek) mensen maakt een zomerdepressie door. Het is een vaak onbegrepen vorm van neerslachtigheid (meteen een extra stressfactor), want ’s zomers is het leven leuk. Alle media schreeuwen het uit: de pret speelt zich buiten af, onder het volk, op feesten en festivals en iedereen wil erbij zijn. Knaldrang schijnt zo veralgemeend dat zelfs Van Dale het woord opnam. Het kan niet anders dan dat je je raar voelt als je die behoefte niet hebt: introverten voelen zich schuldig omdat ze niet met hun vrienden gaan zwemmen en prikkelgevoeligen worden knettergek van de niet aflatende buitenruis, tot laat in de avond. En, een van de belangrijkste oorzaken van zomerdepressie, mensen met een negatief zelfbeeld hebben het bij hitte lastig hun lichaam te tonen. Het is letterlijk blootgeven: overgewicht, ondergewicht, moedervlekken, cellulitis, littekens (al helemaal lastig na zelfverminking), de arm-vagina (wie bedenkt het), kipfilets.
Godzijdank bepaalt de Kerk ons doen en laten al lang niet meer. Aan de andere kant kan die vrijheid, blijheid het leven knap lastig kan maken. Het zou hoe dan ook toch de betrachting van ons allemaal moeten zijn dat iedereen zich prettig in onze samenleving kan bewegen. Exact daarover gaat etiquette. Dat gezond verstand schaars goed is, werd tijdens covid wel duidelijk. Zie ook die kustburgemeesters die blote basten in de winkelstraat moeten verbieden. Het zal altijd een gevoeligheid blijven waar en wanneer een overheid in mag grijpen. Wie pleit voor af en toe een vleug beknotting wordt algauw in de verkeerde hoek weggezet. Alleszins: onder het voorwendsel van ‘het is mijn recht’ worden de grenzen soms op bedenkelijke wijze verlegd. Een beetje decorum is best gepast. En dat heeft niks met vertrutten van de samenleving te maken, dat is me iets te makkelijk.
Tot het zover is ga ik ondertussen met een paar rode tepelkwasten halfnaakt de stad in.
Vind je deze blog wel wat hebben? Geef hem onderaan een hartje! Delen op Facebook of Twitter kan ook: klik op de knop linksonder en klaar.
Wil je graag reageren? Dat kan beneden op deze pagina (opgelet: je reactie is zichtbaar).
2022, 15 augustus, Leuven (Oude Markt, De Kotmadam) (België). Foto: Thomas Janssens. Model: Elien Dierckx.
Meer over zomerdepressie lees je hier in dit artikel uit 2018 van Psychologievandaag.nl (Wanneer die leuke warme zomer helemaal niet zo fijn voelt). Recenter nog ging Fiftyandmemagzine.be erover in gesprek met psychiater Dirk De Wachter.
Comments