Enkele dagen geleden verraste mijn dochter me: “Papa, gaan we een pannenkoek eten?”
Het telefoontje kwam op dat vermaledijde uur waarop steuntrekkers en lummels als ik niet weten hoe in godsnaam de dag verder uit te klokken. Om halfdrie na de dut ligt een blok beton op je lijf en stelt zich de vraag: wordt het verder bankhangen of geef ik mijn leven alsnog nog zin?
“Joost,” bedacht ik mij, “er zijn vaders die geld zouden geven mocht hun tweeëntwintigjarige dochter met haar ouwe een pannenkoek wìllen gaan eten. Dus licht je luie reet uit die zetel en doe nog iets leuks. En daaronder valt niét de gft-bak uitwassen onder het mom van ‘ik heb alles graag in orde’.”
‘Samen pannenkoeken eten’ klinkt onterecht banaal: mensen betalen veel om ver weg van dat soort dingen te gaan genieten, Pastéis de nata of Sachertorte. Voor geen geld scheppen pannenkoeken een vakantie-in-eigen-land-gevoel. Eensklaps. Dus veerde ik op, rechtte mijn rug en antwoordde plechtig: “Truus, wij gaan pannenkoeken eten!”
Geluk ligt voor het grijpen. Alleen moet je het belangrijk genoeg vinden en er genoegen mee nemen dat het louter jezelf betreft. Want toegegeven: met een verhaal over ‘uit pannenkoeken eten’ scoor je op een feestje niet. Het is geen heldendaad.
“Benieuwd hoe snel we na afloop van dit gedoe in onze oude gewoonten vervallen,” zei ik tegen een vriend, ergens aan het begin van de eerste coronalockdown. Ik gokte op enkele weken, hij hield het op een kwartier. Twee jaar later weten we meer: druk zijn is weer de norm.
In We learn nothing, een manifest voor de luiheid, noemt de Amerikaanse cartoonist en essayist Tim Krider dat gedrag dikdoenerij verpakt in geklaag: met ‘niks om handen te hebben’ maak je namelijk geen goede beurt. Nochtans kozen mensen hun werk, verplichtingen, hobby’s en al die activiteiten die ze hun kinderen ‘aanraadden’ zèlf. Ze jammeren, maar jagen door. Bang voor wat gebeurt als ze het ineens niét meer druk zouden hebben. Geholpen door antidepressiva..
Een vrolijke boel is het aan het sportcomplex op woensdagnamiddag niet. Bij de ingang staan moegetergde ouders naast slenterende koters. Opvoeding faalt blijkbaar als een kind niet een of andere sport doet. In het beste geval koos het dat zelf. Nico Dijkshoorn schreef erover: hoe hij, door zijn vader, zijn jonge leven lang op een honkbalveld stond, tegen zijn zin. Hij had al die tijd liever gelezen, “een boek over Peru bijvoorbeeld, zodat ik wist wat Peru was. Als het aan mijn vader lag wist ik nu alleen maar hoe een honkbal eruit ziet.”
Mijn minst prettige herinneringen heb ik aan de dingen die ik deed omdat ‘ik toch ièts uit moest richten’: ik zat jarenlang bij een turnclub en was jeugdmonitor.
Gelukkig kwam ik doorgaans na school simpelweg thuis: ik las strips, keek naar Tineke, luisterde The Beatles of hing op straat. Dat gaf me de kennis, de vaardigheden en inzichten die me nog steeds van pas komen. Dat, en niet de flikflak die ik kon of de groepsleider die ik werd.
Ik ben niet ambitieloos. Maar het merendeel van mijn tijd verloopt ongepland. Niks doen levert me veel meer op dan druk zijn: het legt verbanden. Merkwaardig genoeg zijn rust en ruimte essentieel om goed werk te leveren. Boeddha raakte verlicht toen hij onder een boom zat, Archimedes riep eureka in bad en Newton ontdekte met een vallende appel de zwaartekracht.
Niks doen is een eindeloze bron van inspiratie: een pannenkoek gaan eten is een echte openbaring.
Vind je deze blog leuk? Geef hem onderaan een hartje! Delen op Facebook of Twitter kan ook: klik op de knop linksonder en klaar.
2022, 18 januari, Leuven (Foodbar, Tessenstraat. Tijdelijke muurschildering van 12-01 tot 12-02: 'Carpe Diem' door Koen Eres Deweerdt en Suarez Mural i.o.v. Mediafield) (België). Foto: Jo Vandoren.
We Learn Nothing, Tim Kreider. ©2012 Simon & Schuster. Uitsluitend Engelstalig. (Ook verkrijgbaar als Engelstalig audioboek, gelezen door de auteur). timkreider.com.
Het middagjournaal Dood aan de verplichte sport van Nico Dijkshoorn (FB/IG: @nico.dijkshoorn/@nicodijkshoorn_official, Twitter: @dijkshoorn, nicodijskhoorn.com) uit het programma Nieuwe Feiten van 4 februari 2022 op Radio 1 beluister je hier.
Tineke verwijst naar het allereerste middagtelevisieprogramma van de lage landen van de Nederalande presentatrice Tineke de Nooij.
Top-pannenkoeken in Leuven: Le Graal (FB/IG: @le graal/@legraal_leuven, legraalleuven.be) en Mr. Crêpe (FB/IG: @mrcrepeleuven/@crepe_mr, mr-crepe.be). American pancakes eet je in Leo Pancake FB/IG: @LEOpancakesleuven/@leo_pancakes, leopancakes.be)
Foodbar: foodbar-leuven.be
Koen Eres Deweerdt: FB/IG @koen.e.deweerdt/@eres_125
Suarez Mural: FB/IG @suarez.murals.37/@suarezmurals
Mediafield: mediafield.com
Comments